Net als drie jaar geleden stap ik ook vandaag weer gewoon op de 13e in het vliegtuig. Destijds was het op een vrijdag van Sao Paulo naar Rio de Janeiro, deze keer is de reis was langer. Het lijkt ook wel of er de laatste keer er steeds weer wat is met mijn reis. Dit keer kon ik bij het inchecken geen stoel kiezen en bleek de vlucht overboekt te zijn. Het device was gewoon mijn bagage inchecken en door de beveiliging, bij de gate zouden ze dan wel kijken hoe en wat.
Goed we zien wel. Het is de afgelopen keren ook steeds goed gekomen dus deze keer waarschijnlijk ook. Eenmaal bij de gate bleek ik niet de enige te zijn. Dus hield ik al rekening met overboeking naar een andere vlucht of wellicht een upgrade naar business class. Je moet tenslotte een beetje dromen... Uiteindelijk viel het allemaal wel mee en kreeg ik een stoel met extra beenruimte en kon het eerste deel van de reis beginnen.
Na een korte overstap in Beijing, waar ik netjes door alle formaliteiten werd begeleid, kwam ik volgens schema aan in Hong Kong.
Eenmaal aangekomen in Hong Kong komt de warmte je tegemoet. De teller geeft aan 29° het voelt eerder als 40°. Dus snel de airco gekoelde expres trein in om verderop de metro te pakken. Onderweg kijk ik mijn ogen al uit. Elke vierkante centimeter is benut. De ene wolkenkrabber nog hoger dan de ander en nog net niet bovenop elkaar gebouwd. In het hotel kregen ik een kamer toegewezen op de 25e verdieping. Dus het eerste wat je doet is de gordijnen opzij schuiven en kijken naar het uitzicht. Jammer joh je kijkt gewoon tegen de volgende wolkenkrabber aan🤣.
Aangezien de jetlag aardig zijn werk doet even een uiltje knappen voordat ik de stad in ga. Bij de metro even een octopus kaart gekocht waarmee je eenvoudig het openbaar vervoer kan betalen en daarnaast ook in menig restaurant of supermarkt. Super handig! In het centrum kijk ik helemaal mijn ogen uit. Of het nu gaat om de mensen die netjes in de rij wachten op de bus, de dure winkels of de dubbeldekker tram. Terwijl het verkeer zich rustig een weg door de drukte baant in de spits op straat loop je als voetganger een niveau hoger door een stelsel van bruggen en gangen die vele kantoorpanden en winkelcentra met elkaar verbinden. Zoals gezegd elke vierkante centimeter is benut of het nu onder de grond is, op de grond of in de lucht lijkt het wel.
De dag zoals wel vaker begonnen met het ontbijt. Dat dit een luxe hotel was wist ik al, eenmaal de ontbijtzaal gezien te hebben helemaal. Keuze te over of je nu pancakes, full English of toch wat meer lokaal ontbijt wilt het lag er allemaal. Uiteraard lagen er ook nog gewoon broodjes, cornflakes en pastries. Ik ben maar begonnen met een loempia ben tenslotte in Azië dus waarom niet...
Na een stevig ontbijt is het weer tijd om de stad verder te verkennen. Bovenaan je to-do-list als je naar Hong Kong gaat staat "The Peak". Vanaf het Centraal Station gaat een trammetje de berg op en vanaf boven heb je een prachtig uitzicht over de stad. Eenmaal aangekomen bij de tramhalte hangen er grote spandoeken, vanwege onderhoud rijdt de tram gedurende 2,5 maand niet. Gelukkig zijn er wel shuttle bussen ingezet, extra reistijd 30 minuten. Ach het is vakantie dus dan pak ik de bus wel. Onderweg naar boven kwamen we steeds meer wolken tegen en voordat ik het wist lag een groot deel van de stad in de wolken. Het grootse uitzicht is dus even wat minder groots.
Na deze iets wat teleurstellende trip ben ik naar de wijk Aberdeen gegaan en daar lekker rond gedwaald. Toen ik dat weer zat was een bus gepakt naar Wan Chai en ook daar de nodige stappen weer gezet. Het blijft heerlijk om zo door een wereldstad te dwalen. Na me even opgefrist te hebben in mijn kamer ben ik naar Happy Valley gegaan. Daar moest en zou ik heen moeten is mij gezegd. De woensdagavond paardenrace is daar een ware happening. Heb al heel wat paarden en heel wat sporten op de foto gezet echter nog nooit een paardenrace. Zeker niet in het donker, een mooie uitdaging dus. Het was al met al een hele belevenis en leuk om een keer gezien te hebben.
Na deze nieuwe spectaculaire ervaring was het tijd om terug naar het hotel te gaan. Op de heenweg bleek de metro toch een stuk verder dam gedacht dus om de hoek de historische 'ding ding' genomen. Een dubbeldeks oude tram die zich een weg baant door het drukke verkeer. Het was weer een volle dag waarin ik weer een hoop gezien en gedaan heb. Dus nu even de voetjes omhoog, een koud colaatje en even relaxen.
Hong Kong is verdeeld over drie delen, Hong Kong Island, Kowloon en New Territories. Na de afgelopen dagen vooral op Hong Kong Island op onderzoek te zijn uit geweest was het vandaag de beurt aan Kowloon. Kan er heel erg veel over vertellen. Maar laat de foto's spreken.
Vandaag wilde ik rustig aan doen. New Territories stond op het programma. Eenmaal begonnen Ping Shan Heritage trail begon bij een gevoelstemperatuur van 42° was het rustig aan ver te zoeken. Langs de trail waren diverse tempels, studeerruimtes en woningen te zien gebouwd tussen pakweg 1500 en 1900. Niet alle locaties waren van binnen te bezichtigen aangezien deze nog gewoon bewoond worden. Een mooi kijkje in de historie van Hong Kong.
Na deze trail heb ik mezelf getrakteerd op wat afhaal sushi die je hier gewoon op het metro station kunt kopen. En deze overheerlijke sushi lekker zitten opeten in een naastgelegen parkje. Aangezien ik toch al lekker actief was op deze rustdag gelijk nog even naar de Sik Sik Yuen Wong Tai Sin Temple gegaan. Je weet niet wat je ziet, al was een deel in verbouwing. Helaas kan ik ook geen geur op de foto zetten. Het ruikt er heerlijk naar de wierook waarmee gebeden wordt.
Aangezien het al bijna donker werd gelijk afgereisd naar de Tsim Sha Tsui Promenade. En nee dit is niet te eten 😉. Dit om wat avond foto's van de skyline van Hong Kong Island te schieten. En dan kwam er ook nog een cruiseschip voorbij. En uiteindelijk op deze rustdag ruim 12 km gelopen....
Vandaag is alweer mijn laatste hele dag in Hong Kong, morgen gaat de reis weer verder. De keus voor vandaag was of naar Disneyland of naar Macau. De keus was uiteindelijk snel gemaakt. Vanmorgen in ieder geval al vroeg aan de loempia's en even langs de conciërge want mijn douche stroomde over. Sterker nog het water liep niet weg. Dus ons Nederlands watermanagement in werking gesteld en een dijk van handdoeken gebouwd zodat het water niet de hele kamer door zou lopen.
Al met al iets later vertrokken dan gepland naar de Ferry Terminal alwaar ik het land verlaten heb. De catamaran doet ongeveer een uurtje over de ongeveer 70 km naar Macau. Mooi de tijd om nog even een uiltje te knappen terwijl de boot deint op het water. Gelukkig hebben ze me aan de overkant weer het land in gelaten. Het blijft een rare constructie Hong Kong en Macau dat aparte landen zijn onder Chinees bewind. Macau is het Las Vegas van Azië dus eerst even naar de "strip". Alsof je echt in Las Vegas rondloopt. Dezelfde casinos, nagebouwde Eiffeltoren en Venetië. Dat had ik op zich allemaal wel snel gezien dus snel een taxi genomen naar het oude centrum. Het leek wel alsof heel China uitgelopen was. Je kon lopen over de hoofden. Gelukkig zijn ze niet zo groot dus steek er met kop en schouders bovenuit wat het navigeren wel makkelijk maakt.
Na de sightseeing, zie de foto's, nog even het casino in. Helaas moet na mijn vakantie gewoon werken voor mijn boterham. Inmiddels was het alweer tijd om de taxi terug te pakken naar de ferry terminal om terug te keren naar Hong Kong voor mijn laatste nachtje aldaar deze vakantie.
Vandaag geen loempia's bij het ontbijt eerder een Hawaiiaans ontbijt met pancakes en ananas. Oude tijden herleven. Daarna op mijn gemakje terug naar de kamer om mijn koffer in te pakken want vanmiddag zou ik terugvliegen naar Beijing. In mijn gedachten zou mijn vlucht om 15.20 gaan. Om 11.00 uur kom ik er echter achter dat dit 13.20 is. Dus snel alles in mijn koffer gegooid en uitgecheckt. Met grote passen naar de metro en dan ben je blij dat de metro om de 2 minuten rijdt.
Daarna overstappen op de airport expres die stond gelukkig ook al op het perron. Kon nog net door de deuren glippen en met nog een uur check ik mijn koffer in op het vliegveld. 🥵 Snel door douane en beveiliging en naar de gate waar ze al begonnen waren met boarden. Gelukkig gehaald en kon in had een comfort economy plekje zonder iemand in de midden stoel dus lekker de ruimte. Na 2 films was ik alweer in Beijing. Omdat ik binnen een aantal dagen weer doorreis naar een ander land kan ik gebruik maken van het overstap visum. Hiervoor moet je wel een aantal dingen invullen, tickets en hotel boeking overleggen. Een sticker gaat in mijn paspoort en ik mag een week in Beijing verblijven.
De weg naar mijn hotel vinden is nog een hele opgave. Kijk maar eens op de metro kaart van Beijing en vind dan is het station waar je moet zijn 🤔. Eerst weer de Airport expres richting de metro en dan nog 3 haltes met de metro. So far so good. Dan kom je de metro uit en moet je je oriënteren. Ik had een print van Google maps en voor me stond een kaart van de omgeving van het metro station. De een in het Engels de ander in het Chinees, dus de vormen van de straten met elkaar vergeleken en dan ja die kant op 2e rechts en 1e links. Door de ervaringen wordt je hier wel handig in, het is tenslotte niet mijn eerste keer in China.
Het hotel dat ik in Hong Kong had was al luxe met **** dit hotel gaat helemaal nergens over. Het is een ***** en ik heb een mega grote slaapkamer, daarnaast een woonkamer met kantoorruimte. Een toilet en badkamer met douche, bad en toilet. Je kan er bijna in verdwalen. Na mijn koffers gedumpt te hebben is het tijd om wat te eten. Het is inmiddels al 19.00. Verderop in de straat is het Centraal Station van Beijing. Wat een mensenmassa daar nog zo laat op deze zondagavond. Bij een stalletje wat erg druk was, meestal betekend dit dat het goed eten is, wat te eten gehaald. Uiteraard heb ik Peking eend genomen en deze lekker op mijn kamer zitten eten.
Vandaag dus geen foto's, later nog wel een filmpje van mijn hotelkamer.
Vanmorgen weer vroeg eruit, want ik wil een hoop zien in weinig tijd in deze miljoenen stad. Het ontbijt is hier wat klassieker continentaal weliswaar vers klaar gemaakt door kok, mits die begreep wat je wilde natuurlijk. In de ontbijtzaal zaten ook een boel atleten die dit weekend The great wall marathon hebben gelopen. Ofwel een marathon over de Chinese muur. Een marathon opzich is al een uitdaging, al kwam ik qua kilometers vandaag bijna halverwege, laat staan over de Chinese muur met trappetjes en geen meter vlak is.
Na het ontbijt gelijk de metro gepakt naar het Tian'anmen plein. Dit 's werelds grootste openbaar plein met een oppervlakte van 440.000 vierkante meter en is daarmee het hart van de stad. Het is overigens niet makkelijk om het plein op te komen. Je moet eerst door paspoort / visa controle en vervolgens nog door de beveiliging. Aan het plein bevind zich ook de ingang tot de verboden stad, deze was vandaag echter verboden toegang zoals elke maandag. Op het plein staat in het midden het monument voor The people's heroes. Een veel prominentere plek neemt het mausoleum van Mao Zedong in. Zijn lichaam ligt daar nog altijd publiekelijk tentoongesteld en wordt dagelijks door duizenden Chinezen bezocht. Aan de andere kant van het plein staat de Zhengyang poort en de Zhengyang pijltoren. Deze zijn gebouwd tijdens de Ming dynasty en waren de grootste poorten tot de binnenstadmuur.
Uiteindelijk ben ik via het de Qianmen Daije, een winkelgebied, verder zuidelijk gelopen richting het Tempel van de hemel park. Verbazing wekkend wat je daar ziet en hoeveel toeristen je daar rond hebt lopen. In het park van 276 hectare heb ik veel architectuur uit het Ming tijdperk mogen aanschouwen, tussen de toeristen door. Via de Zhaoheng poort heb ik het park weer verlaten opzoek naar de metro. Al met al heb ik vandaag ruim 19.5 kilometer gelopen en 30 trappen beklommen. Dus in mijn hotelkamer lekker een warm bad genomen.
Vandaag weer een ding van mijn Bucketlist afstrepen. Namelijk een bezoek aan de Chinese muur of zoals ze zelf zeggen The Great Wall. Om daar te komen moest in ik naar busstation Deshengmen dat ligt vlakbij metrostation Jishuitan. Hier naast de metro kaart van Beijing. Ben benieuwd of jullie hem kunnen vinden....
Vanaf het busstation moest ik een uurtje met bus 877 of bij de entree van de Chinese muur bij Badaling te komen. Dit is een van de rustige stukken van de muur. Bekijk de foto's en oordeel zelf. Eenmaal zelf op de muur lopende heb ik wel diep respect voor de marathonlopers van afgelopen weekend. Sommige stukken zijn zo stijl dat het lastig is grip te krijgen, laat staan als je dit zo snel mogelijk moet doen. Het is overigens een prachtig bouwwerk en geeft prachtige uitzichten over de omgeving en andere stukken van de muur. Na de exercitie van gisteren doe ik het vandaag "rustig" aan en hou ik het na een tweetal kilometer op de muur bekeken. Overigens is de weg terug met zo stijl en lastig als heen.
Voordat ik aan de busreis terug begin even bijkomen met een ijsje en een colaagje. Na nog even de souvenirshops bekeken te hebben liep ik terug richting de ingang. Hier kwamen de heerlijke aroma's van de vele voedsel stalletjes me alweer te gemoed. Dus uiteraard weer wat geprobeerd. Allereerst een soort pita broodje gevuld met vlees, echt heerlijk. Verderop iets wat op saté lijkt, dit was wat minder, wel sloegen de vlammen mijn mond uit. Dus nog even snel een flesje water gehaald om in de bus af te kunnen blussen. Hebben jullie inmiddels al het metrostation gevonden? De bus is overigens niet duur als je nagaat dat je een uur onderweg bent en een los kaartje kost 12¥ dat is zo'n beetje €1,50. En met mijn ov-kaart betaal ik slechts de helft. Dus €1,50 voor een retourtje. Geen geld.
Vandaag alweer de laatste dag van deze vakantie. Morgen / vannacht vlieg ik naar huis. Bij het inpakken van mijn koffer zag ik ineens glas onderin mijn cameratas liggen. Dat is nooit een goed teken, dus gelijk voorzichtig mijn camera eruit halen en de schade bekijken. Gelukkig is het alleen het uv-filter wat gebroken is, deze zit er ook juist ter bescherming op. Waarschijnlijk heeft die een tik gehad in de bus gisteren terug van de Chinese muur. Hopelijk kan ik vandaag nog gewoon foto's maken. Eerst moet er uitgecheckt worden en daarna nog een lange dag in Beijing waarin veel op het programma staat.
Als eerste naar de verboden stad. Uiteraard eerst weer uitgebreide paspoort en bagage controle voordat je verder mag. Als je vervolgens door de ticket controle bent wordt weer je bagage gecontroleerd. Zou niet weten wat je in de tussentijd bij je gestopt moet hebben wat niet mag... Deze toeristische trekpleister trekt ook hele hordes binnenlandse toeristen die net als in Nederland met busladingen tegelijk aankomen met voorop de groep iemand met een paraplu of vlaggetje in de lucht. Rustig dwalende door de verschillende paleizen stuitte ik op een fotoshoot waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt door met toestemming een plaatje mee te schieten. Overigens is alles een richting verkeer dus je gaat er aan de zuidelijke kant in en komt er aan de noordelijke kant uit.
Eenmaal daar verdwenen de hordes Chinezen weer in de bussen naar hun volgende bestemming terwijl ik door de wijk Nanluoguxiang verder dwaal richting de Drum en Bell torens. In de tussentijd zijn er al de nodige flesjes water doorheen gegaan. Waar het de afgelopen dagen in Beijing aangenaam vertoeven was met 20/25 graden. Stijgt het kwik momenteel tot 35°, dus echt proberen in de schaduw te blijven. Overigens kan ik er niet aan wennen dat je als voetganger op het zebrapad blijkbaar geen voorrang hebt. Als je niet oplet wordt je gewoon ondersteboven gereden. Zelfs als er verkeerslichten staan en deze groen zijn. Met regelmaat toetert er een boze taxichauffeur of scooterrijder naar me.
Mijn horloge geeft aan dat ik vandaag alweer 8 kilometer gelopen heb. Dus nu even de metro pakken en onderweg daar naartoe nog even een lunch scoren. Dit keer iets wat lijkt op gehaktballetjes waarvan er 3 op een stokje zitten. 2 stokjes en een flesje cola voor €2,40 dat maakt ze nog lekkerder. Na de korte lunch verder richting het Olympisch park van 2008 en het beroemde bird's nest. Die waarschijnlijk ook weer dienst zal doen tijdens de winterspelen van 2022 die eveneens in Beijing gehouden worden. Tot 2002 toen bekend werd dat Beijing de zomerspelen van 2008 mocht organiseren waren er slechts 2 metrolijnen. Vandaag de dag zijn dit er 17 en er wordt nog steeds druk verder gebouwd. Het bouwen van al deze metrolijnen, het inzetten van elektrische bussen en scooters heeft er toe bijgedragen dat het smog probleem onder controle is. Een mooie bijkomstigheid is dat de stad er alleen maar beter bereikbaar door is geworden.
Dat niet alles te plannen is blijkt weer. Kom ik aan bij het Olympisch stadion park moet ik ineens entree betalen. Niet op gerekend maar goed toch gedaan. Eenmaal binnen val ik precies bij de start van de Asian Civilization parade en is ook het Asian cuisine festival aan de gang. Met als resultaat unieke foto's en heerlijke sushi. En een mooie afsluiting van mijn vakantie dus tijd om terug te gaan naar het hotel, koffers halen en op naar het vliegveld.
Dit keer gewoon ruim op tijd, toch een stuk relaxter. Kom ik met mijn koffers bij het metrostation mocht ik mijn bus deo niet meenemen de metro in. Aangezien dit een gevaarlijk item is en wel eens zou kunnen ontploffen. Discussie heeft geen zin want ze spreken geen woord Engels. Dus een bus deo lichter richting vliegveld, terwijl dit bij aankomst richting het hotel geen enkel probleem was. Het blijft een raar volk. Uiteindelijk heb ik vandaag overigens 18 kilometer gelopen. Mijn voetjes zijn denk ik ook blij dat deze reis voorbij is.
Tot de volgende...