Hierbij weer een verslag van mijn reis. Ondanks de steeds groter worden beperkingen is het toch nog gelukt even weg te gaan.
Vandaag vroeg uit te veren om de trein naar Schiphol te pakken. Met de bekende blauwe vogel vloog ik naar Krakau. In Polen aangekomen was het nog even met de trein naar het centrum om vervolgens het hotel op te zoeken. Aangezien ik morgen ook weer vroeg op moet, vandaag lekker rustig aan gedaan en geen foto's.
Zoals aangekondigd vanmorgen wwwr vroeg uit de veren. Om 6:10 zou ik opgehaald worden voor mijn tour van vandaag. Op deze vroege ochtend gaat de reis naar Oświęcim. Beter bekend als Auschwitz. Als eerste stond een rondleiding in Auschwitz 1 op het programma. Deze voormalige Poolse legerbasis is door de Duitsers in eerste instantie gebruikt om zogenoemde Poolse interlectuele vast te zetten waardoor de samenleving monddood gemaakt werd.
Het geeft een vreemd gevoel hier rond te lopen. Terwijl de temperatuur rond het vriespunt ligt en de hopen sneeuw aangeschoven zijn. De aanwezige mist geeft er nog een hele aparte sfeer aan. Een voordeel van het bezoek op de vroege ochtend is dat het nog niet zo druk is en we overal rustig de tijd kunnen nemen. Het beeld van de balen afgeschoren haar van de gevangene laat me niet los. Dit werd gebruikt om dekens van te maken voor militairen aan het front. Er is ruim 6300 kilo haar bewaard gebleven bij de bevrijding van het kamp. Een surrealistisch beeld. Evenals de 100.000 paar schoenen, koffers, potten en pannen.
Na de rondleiding in het eerste Auswitz kamp bezochten we het tweede, nieuwere, kamp Auschwitz Birkenau. Dit kamp is eigenlijk het kamp dat over het algemeen bekend is als Auschwitz. Dit kamp is gebouwd om meer werk gevangenen te kunnen huisvesten en werd later het grootste vernietigingskamp met naar schatting 1 miljoen dodelijke slachtoffers. Als je dan zelf op het platform loopt waar de treinen met gevangenen aankwamen wordt je er stil van. Overigens werd deze bekende spoorlijn pas in de loop van 1944 door getrokken tot op het terrein tot aan de gaskamers / crematoria. Deze zijn overigens voor het vertrek door de Duitsers opgeblazen om bewijsmateriaal te vernietigen.
Na het indrukwekkende bezoek aan deze twee kampen ging de tour nog verder naar de Wieliczka-zoutmijnen. Deze mijn die in de 13e eeuw is uitgegraven was tot aan 2007 goed voor een constante productie van tafelzout. De toeristen route is 3,5 kilometer lang en dit is nog geen 2% van het totale gangenstelsel. In 2019 kwamen er 11.000 bezoekers per dag die deze route aflegde. Vandaag waren dit er 700. De route gaat langs vele standbeelden die door de mijnwerkers uitgehakt zijn en vier kappelen.
Vanaf het begin van de route daal je eerst met houten trappen af tot 64 meter onder de grond en uiteindelijk daal je af tot 135 meter onder de grond. Hier is zelfs een meer, waarin het zoutpercentage hoger is dan in de zwarte zee. Gelukkig konde we met de lift naar boven.
En voor de kenners. Het is net alsof je in minecraft rondloopt.
Daar waar ik gisteren en eergisteren vroeg uit mijn bed moest kon ik vanmorgen rustig aan doen. Op het gemakje ontbijten en de plannen voor vandaag maken. Na het ontbijt pak ik de tram naar het centrum van de stad. Aan het tram netwerk kan je overigens zien dat het een voormalige Sovjet stad is. Deze is met 27 tramlijnen en 90 kilometer spoor erg uitgebreid.
In het centrum heb ik lekker rond gedwaald nadat ik eerst op de kerstmarkt koffie gehaald heb. Na enkele kilometers gelopen te hebben was het tijd om weer een trammetje te pakken naar de andere kant van de Wisla. Daar staat de voormalige Emaillefabriek van Oscar Schindler. Bekend van de film Schindler's List, mocht je die nog niet gezien hebben dan is die zeker de moeite waard. Nu is het gebouw ingericht als museum waarin je meegenomen wordt door de Duitse bezetting in Krakau. Waarbij natuurlijk het verhaal van de fabriek ook naar voren komt.
Aan het eind van de middag keer ik terug naar het centrum waar het inmiddels donker is geworden. Dezelfde kerstmarkt als 's ochtends heeft dan gelijk veel meer sfeer met al de lampjes. Bij de grill gelijk wat lekkers gehaald. Wat het precies was weet ik niet, maar het smaakte prima. En als toetje nog een Chimney. Na nog wat foto's gemaakt te hebben in de omgeving is het weer tijd om terug naar het hotel te gaan en de beentjes omhoog te leggen. Net als gisteren vandaag weer ruim 13 kilometer gelopen 😬
Vandaag is het alweer de laatste volle dag in Krakau. Na weer genoten te hebben van het ontbijt heb ik weer het trammetje gepakt naar het centrum. Hier ben in de voormalige joodse wijk, Kazimierz, begonnen aan de wandeling. Met wat tussen stops voor onder andere koffie en broodje eindigde de wandeling aan de andere kant van de Wisla in de wijk Podgórze.
De laatste wijk was in de tweede wereldoorlog de getto van Krakau. Nadat de joodse wijk ontruimd om plek de maken voor Duitse officieren moesten deze verplicht naar Podgórze verhuizen. Deze wijk was helemaal ommuurd. Helaas begon het te regenen, dus heb de wandeling afgebroken. Hopelijk kan ik hem morgen nog afmaken.
Vandaag is het dan alweer tijd om naar huis te gaan. Na het ontbijt snel de koffer in pakken en deze op het station in bewaring stellen. Dit zodat ik nog terug naar het Plac Bohaterow Getta. Hier had ik gisteren de boel onderbroken. Dit plein, vertaalt "plein van helden van de getto", was het middelpunt van de getto tijdens de Duitse bezetting. Dit totdat de wijk in maart 1943 ontruimt werd. Hierna bleef een leegte achter wat nu gesymboliseerd wordt door de grote random geplaatste stoelen op het plein. Ter nagedachtenis aan de ontruiming en daarmee deportatie van vele inwoners naar Auschwitz.
Op de hoek van de plein zat een apotheker die bij het instellen van de ghetto gesommeerd werd te verhuizen. Hij weigerde echter en bleef achter om de inwoners van de getto van medicijnen te voorzien zodat deze konden blijven werken in de fabrieken. Naast het verstrekken van medicatie verstopte hij waarde volle spullen van de bewoners en smokkelde hij ook boodschappen naar de buitenwereld. Hij wordt nog altijd geëerd in het inmiddels geopende museum in de voormalige apotheek.
De gehele getto was destijds omringt door een muur om te zorgen dat niemand kon ontglippen. Een klein restant is nog bewaard gebleven, inmiddels aan weerszijden omringt door huizen.
Als laatste bezocht ik Nowa Huta, Pools voor "nieuwe staalfabriek". Deze in 1949 nieuw gebouwde arbeidersstad werd door het communistische Sovjet regime gebouwd om tegenwicht te bieden aan de vele protesten tegen het regime. De nieuwe stad werd gebouwd volgens communistisch ideaal en dat is goed terug te zien in het straatbeeld. Voor de werkgelegenheid werd hier de grootste staalfabriek van Polen neergezet als onderdeel van het communistische staatsproject voor industriële ontwikkeling.
De fabriek was echter geen succes. De grondstoffen moesten van ver komen waardoor productie draaien moeilijk was. Daarnaast bleek de nieuwe arbeidersstad een broeinest van verzet tegen het communistische regime. Inmiddels is Nowa Huta geannexeerd door Krakau en biedt dit weer een heel ander perspectief op de geschiedenis van de stad.
Tijd om naar huis te gaan!
Het is toch altijd weer lekker om in je eigen bed te slapen. Nog even het nieuws checken en dan weer gereed maken om naar Schiphol te gaan. Helaas is net als in Nederland Denemarken ook in lockdown gegaan. Al zouden wij dit lockdown light noemen. Musea en andere entertainment zijn gesloten. Gelukkig zijn de winkels en horeca nog open.
Aangekomen in København pak ik de onbemande metro naar het centrum om het hotel te bereiken. Het hotel is een omgebouwde fabriekspand van bierbrouwer Carlsberg. De kamer is ook erg industrieel en geef prachtig uitzicht. De temperaturen liggen net als in Krakau rond het vriespunt. Enige positieve verschil hierin is het winterse zonnetje.
Het ontbijt wordt hier geserveerd in de rooftop bar en is weer erg uitgebreid. Na rustig opgestart te zijn pak ik de stadstrein naar het centraal station. Vandaar ga ik lekker door het veelzijdige centrum wandelen en genieten van het zonnetje. Uiteraard met de nodige stops voor koffie en even op te warmen. De wandeling eindigde bij de kleine zeemeermin. Onderweg terug naar de trein werd ik getrakteerd op bovenstaande ondergaande zon.
Gisteren had ik het eerste deel van de wandeling die ik uitgestippeld al gelopen. Vandaag was het tijd voor de resterende 7 kilometer. Helaas was het winterse zonnetje van gisteren verdwenen. In de loop van de dag ging het zelfs sneeuwen. Net niet genoeg zodat het bleef liggen. Je kunt niet altijd alles hebben.
Onderweg kwam er ineens een oude T-Ford langs rijden. Echt gaaf om deze ineens in het wild te zien rijden. Een van de andere hoogtepunten voor mij was het oude haventje Nyhavn. Met prachtig gekleurde pandjes en oude zeilschepen in de haven.
Vandaag ga ik naar Frederiksberg, dat is zo'n kwartiertje lopen vanaf mijn hotel. Waar velen dit zien als onderdeel van Kopenhagen is dit een soort van stad binnen in een stad. Ondanks dat Frederiksberg volledig omringd is door Kopenhagen, is het een zelfstandige gemeente die bekend staat om de delicatessenwinkels, luxe kledingwinkels en vele cafeetjes. Verder staat hier het voormalige koninklijk buitenverblijf en tegenwoordig een opleidingscentrum van het ministerie van defensie. De vele paleistuinen zijn nu de groene long van Frederiksberg. De gemeente is hierdoor erg aantrekkelijk om te wonen en daarbij ook vrij prijzig.
Ik heb hier vooral genoten van de koffie tentjes. En daarna nog even het winkelcentrum ingedoken om wat rond te kijken. Hierna de metro gepakt naar het centrum om daar nog even lekker uit eten te gaan.
Na de afgelopen dagen in Kopenhagen rond te hebben gelopen is het vandaag tijd om een stukje verder te gaan. Vanaf Københavns Hovedbanegård neem ik de Øresundståg naar Malmö, Zweden. Of in gewoon Nederlands neem ik vanaf Kopenhagen centraal station de internationale trein naar Malmö. Deze twee steden liggen zo'n 30 kilometer van elkaar en de rit duurt ongeveer 45 minuten inclusief een lange stop voor grenscontroles. In de spits rijden ze met een frequentie van elke 10 minuten. De reis gaat eerst naar de luchthaven van Kopenhagen en vanaf daar gaat die als snel de bekende Øresundsbron (Sontbrug) op. Deze dubbeldeksbrug werd in 2000 geopend. De treinen rijden op het onderste dek en daarboven zijn 2x2 rijbanen voor wegverkeer.
Aangekomen in Zweden stopt de trein in Hyllie. Deze stop is zodat de grensbewaking aan boord kan komen en de paspoorten en coronapas kan controleren. Het vreemde is dat er in Zweden totaal geen corona maatregelen zijn. Dus de politie stapt zonder mondkapjes in terwijl deze in Denemarken nog verplicht waren. Na een tien minuten / kwartiertje rijden we verder naar Malmö. Daar ben ik eerst naar de Turning Torso gelopen. Dit was tot dit jaar het hoogste gebouw van Scandinavië en de eerste gedraaide wolkenkrabber van de wereld. Om terug te gaan naar rhet centrum heb ik de elektrische step gepakt. Deze dingen blijven echt leuk om op te rijden en als ik even de kans krijg maak ik er gebruik van. In het centrum kom je al snel uit op de Stortorget, het centrale marktplein van Malmö. Waar alle restaurants, winkels en dergelijke open zijn. En als bonus begon het ook nog te sneeuwen zo vlak voor kerst. Wat wil je nog meer?
Blijft mooi om wakker te worden in een witte wereld. Het is vannacht ook hier in Kopenhagen gaan sneeuwen, dus mooi uitzicht vanuit mijn kamer. Daarmee komt ook een eind aan deze vakantie. En is het tijd om naar huis te vliegen.
Rest mij niets anders dan iederen geode, veilige en gezonden dagen te wensen 🎄🥂