Op zondagmiddag 4 december vertrok ik na bijna 2 jaar weer voor een reis buiten Europa. Om er weer in te komen eerst een vlucht naar München om daar uiteindelijk aan het eind van de avond de vlucht naar Muscat, Oman te pakken. Op maandagochtend rond half 6 lokale tijd kwam ik aan op plaats van bestemming. Na de formaliteiten en weer een stempel in mijn paspoort is het eerst tijd voor koffie.

Aangezien het een relatief korte vlucht was van nog geen zes uur en drie uur terug in de tijd gaan was de jetlag hevig. Dus rustig aan gedaan en na de auto op te hebben gehaald naar het strand gereden om daar een drankje te doen totdat ik kon inchecken in het hotel. Weinig enerverend dus vandaag. Nou ja alleen de temperatuur dan, die makkelijk de 30° aantikt. 

Na heerlijk geslapen te hebben richting de ontbijtzaal getrokken. Het is toch altijd weer een verrassing wat je voorgeschoteld krijgt. In dit geval was het heel uitgebreid en werd er vers een omelet voor me gemaakt. En als toetje heb ik toch een loempia gepakt, ben tenslotte op vakantie.

Na het ontbijt de spullen gepakt en met de auto naar de vismarkt gereden. Daarvandaan heb ik een wandeling gevonden waarvan ik vandaag de eerste vier kilometer doe langs de kust. Gezien de warmte is het wel prima zo. 

Na de siësta er in de avond erop uit om wat eten te scoren. Na een kleine wandeling in de omgeving van het hotel kwam ik terecht bij een grill. Eenmaal binnen werd ik gelijk naar een achterkamer geleid om daar plaats te nemen. Zo'n achterkamer waar in de films alle criminele activiteiten plaats vinden. Gelukkig kreeg ik hier een heerlijke maaltijd geserveerd, die volgens de ober niet pittig was. Dat moet je hier maar een korreltje zout nemen. 

Vandaag even een bezoekje brengen aan de Sultan. Helaas zat een bakkie er niet in. Dus uiteindelijk de wandeling afgemaakt die ik gisteren begonnen was. Dit was het deel rondom het paleis. 

Vanmorgen al vroeg op pad om een bezoek te brengen aan de Sultan Qaboes-moskee. Ofwel de nationale moskee van Oman die sinds 2001 in gebruik is. De moskee is voor toeristen alleen in de ochtenduren te bezoeken, na het ochtendgebed en voor het middaggebed. Het is een indrukwekkend bowuerk van 300.000 ton zandsteen. De hoogste minaret is 90 meter hoog en de andere minaretten zijn nog altijd half zo groot. De moskee kan plaats bieden aan 20.000 moskeegangers.

Tijdens het toeristische bezoek is het handgeweven tapijt met 1,7 miljoen knopen en een gewicht van 21 ton afgedekt. Dit om te beschermen tegen vuil en slijtage. Als je naar boven kijkt zie je in de centrale koepel een 14 meter grote kroonluchter hangen met 1122 lampjes. Wat een ding is dat zeg en dat met huidige stroomprijzen.

Na het bezoek aan de moskee de schoenen weer aan en richting de Mall of Oman voor koffie en lunch. Waarna ik nog een bezoek breng aan de koninklijke opera van Oman. Deze is net als de moskee gebouwd in opdracht van sultan Qaboes en is sinds 2011 in gebruik. De opera bied plaats aan 1100 toeschouwers. Naast de zalen is het complex ook voorzien van een klein winkelcentrum waarin winkels van het luxe en prijzige segment gevestigd zijn. 

Vandaag ga ik Muscat achter me laten. En vertrek ik in zuid oostelijke richting langs de kust met de Golf van Oman. Zodra ik weg reed van het hotel in Muscat was het goed te merken dat het vrijdag was, het was doodstil op straat. Van hotel naar hotel is het ongeveer 1,5 uur rijden echter doe ik het rustig aan en neem er met de tussenstops ruim vier uur de tijd voor. De eerste stop na bijna een uur rijden is het vissersdorpje Qurayyat. Op 28 juni 2018 werd hier overigens het record gevestigd van de hoogste, laagste temperatuur op een dag. Het was die gehele dg warmer dam 42,6 graden. Gelukkig was het vandaag een graadje of 10 koeler. 

Na het bezoek aan het dropje reed ik via de zoutvlakte naar de Bimmah Sinkhole. Het zinkgat is ontstaan doordat het kalksteen onder de toplaag is opgelost waarna deze is ingestort. Het meer met turquoise water wat zich onderin het gat bevind is zo'n 50 bij 70 meter en 20 meter diep. 

Gisteren was ik nog vergeten te vertellen dat ik moest tanken. Bij het afrekenen moest ik 0,50€ per liter betalen 😱. Terug naar vandaag. Door het tijdsverschil en de wedstrijd van Nederland ging ik pas om 2 uur naar bed en na een uurtje of 6 slapen zat ik alweer aan het ontbijt. Voor vandaag heb ik een hike op het programma staan. Deze is drie kilometer door de Wadi Al Shab. Voordat je hieraan kan beginnen wordt je met een bootje naar het beginpunt gebracht. Tijdens de hike wordt je getrakteerd op prachtige natuur en onderweg kwam er zelfs een ezel of beter gezegd pakezel tegemoet. Eenmaal aan het "eind" een heerlijke verkoelende duik in het meer. Vandaar kan je nog een uur zwemmen naar een grot, dit heb ik niet gedaan aangezien de terugweg dezelfde drie kilometer was. En het was af en toe flink klimmen en klauteren.

Na deze 6 kilometer kon ik niets meer, dus terug naar het hotel en lekker een duik in het zwembad. En natuurlijk weer voetbal kijken. 

Na de hike van gisteren is het weer tijd om door te reizen. Nog een stuk langs de kust naar Sur. De regionale hoofdstad telt 73.000 inwoners. De stad staat tegenwoordig bekend om de bouw van Dhows. Er zijn hier nog een aantal werven die deze traditionele boten bouwt.

Ik verblijf in de wijk Al Ayjah en vanuit mijn hotel kamer heb ik prachtig uitzicht over de Khor al-batha lagune. En heb ik een time-lapse gemaakt van de ondergaande zon.

Vanuit Sur is het nog zo'n 40 kilometer naar de meest oostelijke hoek van Oman. Bij Ras Al Hadd komt de Golf van Oman bij de Arabische zee. Dit punt staat ook bekend vanwege de vele schildpadden die hier eieren leggen. Dit gebeurt voornamelijk 's nachts, dus overdag is hier niets van te zien.

Vanuit Ras Al Hadd rijdt ik nog een stuk richting het zuiden langs de kust met de Arabische zee tot aan Ra's ar Ru'ays. En je kunt merken dat in deze gebieden weinig bezoekers komen. Via de woestijn rij ik langs de kamelen terug naar Sur. Officieel zijn het natuurlijk geen kamelen, maar Camelus dromedarius. Het was aangenaam om kennis te maken. 

Gisteren heb ik het eerste deel van mijn roadtrip afgesloten. Tijd om de kust te verlaten en landinwaarts te gaan. Vandaag is vooral een reisdag vanaf Sur vertel ik naar Nizwa, zo'n 300 kilometer door de woestijn. Onderweg heel veel rotsen, was bosjes en hier en daar een kameel. Dat is wel de samenvatting van de reis 🤣.

Aangekomen in Nizwa eerst even ingecheckt in het hotel en daarna nog even het centrum in geweest. Nizwa is de tweede stad van het Sultanaat Oman. Een van de meest in het oogspringende dingen in het centrum is het fort. Het fort is herkenbaar aan de 20 meter hoge toren van 40 meter doorsnede. Het fort is rond 1650 gebouwd en is in 2007 heropend na een totale renovatie waarmee het in oude glorie hersteld is. 

Na het ontbijt heb ik nog even plaats genomen aan het zwembad. Terwijl ik genoot van het ochtend zonnetje las ik mijn uit. En zoals de cover al zei, er was geen plan B. Tegen die tijd was het tijd om uit te checken en de spullen weer in de auto te laden. Op het programma wederom een overgangsrit. Dit keer slechts 150 kilometer van Nizwa terug naar Muscat. De vakantie zit er bijna op.

Terug in Muscat is het inchecken en souvenirs scoren in het tegenover gelegen winkelcentrum. Het klinkt makkelijk tegenover gelegen, alleen het is nog niet eenvoudig om hier de weg over te steken. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Overigens het is weer een heerlijk hotel.