Rondreis Japan

Er staat weer een waanzinnige reis op het programma. We vliegen vanaf Brussel via Shanghai naar Osaka, Japan. Na deze 10.400 kilometer gaan we nog ruim 5.000 kilometer door Japan reizen. Met als absoluut hoogtepunt de Formule 1 race op het circuit van Suzuka. Daarnaast staat er met bezoeken aan Hiroshima en Nagasaki ook een stukje historie op het programma. 

Na vandaag nog gewerkt te hebben is het vanavond tijd om weer op vakantie te gaan. De koffers zijn al gepakt, dus na deze opgehaald te hebben richting station. We beginnen met een treinreis naar Brussel. Hier zullen we vlakbij het vliegveld overnachten zodat we morgen fris en zonder stress de reis kunnen aanvangen.

Na het ontbijt genuttigd de hebben bracht de shuttle van het hotel ons naar het vliegveld. Terwijl het wachten was om te gaan boarden konden we mooi de Formule 1 sprint shootout kijken, die plaatsvind in Shanghai. Toevallig gaat onze eerste vlucht ook daarheen. De vlucht verliep overigens prima. Aangekomen in Shanghai moesten we ruim een uur in de rij staan voor een balie waar het paspoort gescand werd en een nieuwe boardingpass geprint werd. Daarna door een poortje die eerste temperatuur opnam en vervolgens nog een keer door de beveiliging. Ze wisten onze overstaptijd wel aardig vol te maken zo. We hadden gelukkig nog wel wat tijd over om naar het toilet te gaan en wat drinken te kopen. Overigens kost een flesje cola hier op de luchthaven nog geen €1,=.

Het is vannacht redelijk gelukt de jetlag eruit te slapen. Het ontbijt was op zijn Japans al waren er weliswaar ei en worstjes aanwezig. Verder natuurlijk rijst en kip. Moet zeggen smaakte niet verkeerd. Vandaag gaan we Osaka verkennen. Hiervoor eerst nog een klein stukje met de trein. We begonnen bij het oude kasteel van Osoka. Deze is gebouwd van 1583 tot 1586 echter is het kasteel 1868 gesloopt. Hierna is het diverse keren herbouwd en weer gesneuveld bij verschillende gevechten. Totdat in 1997 een restauratie project voltooid werd waarna het kasteel een museum werd en de rest van het complex een park werd. Ook op deze zonnige zondag werd gretig gebruik gemaakt van het park. Hier en daar kwam zelfs al wat bloesem in de bloei.

Na een wandeling en kop koffie pakte we de trein weer naar het centraal station van Osaka. Een klein stukje lopen van het station staat het Umeda Sky Building. Dit zijn twee torens van 40 verdiepingen die bovenin met elkaar verbonden zijn. We konden met de lift naar het observatiedek op 170 meter hoogte. Dit gaf een prachtig uitzicht op de stad. De treinen beneden leken net van een modelspoorbaan. Na van het uitzicht genoten te hebben was het even afkoelen met een lekker ijsje. De matcha smaak kon natuurlijk niet ontbreken. Eenmaal weer terug met de voetjes op de grond was het tijd voor nog een koffie alvorens we aan de sushi wilde gaan. We kwamen tegen 5 uur bij het restaurant aan en helaas was op dat moment de wachttijd 60 tot 90 minuten 😱.

Dus maar besloten om verder te gaan en de metro te pakken naar de Tsūtenkaku. Ook dit is een remake, de oorspronkelijke toren is tijdens de tweede wereldoorlog gesneuveld. Leuk feitje is dat bovenop de toren een lampje brand die met de kleur het weer van de volgende dag afgeeft. Dit keer zijn we niet boven geweest en zijn we een naast gelegen eettentje binnen gegaan. Hier zat een tepanyaki plaat in de tafel en kon je zelf wat maken. Het zag er allemaal heerlijk uit, helaas werden we gehinderd door een taalbarrière. Je moest eten bestellen via je telefoon er was echter geen wifi. Dus dat werd hem helaas niet. Even verderop stond nog een bekende hoogbouw. De ABENO HARUKAS was van de bouw in 2014 tot 2023 het hoogste gebouw van Japan. Deze moest natuurlijk ook even op de foto. Na hier nog een rondje gelopen te hebben zijn we terug gelopen naar het station om de trein terug naar Sakai te pakken. Bij het station hebben we uiteindelijk bij de supermarkt nog sushi ingeslagen, voor nog net €6,= hebben we hier samen heerlijk van gegeten!

Als laatste, het was hier vandaag 22 graden.... Ik wil jullie niet jaloers maken. En hebben we ruim 20 kilometer door Osaka gelopen. 

Vandaag een bezoekje aan Nara op de planning. Hiervoor moeten we ongeveer 40 kilometer met de trein reizen. De stad Nara werd oorspronkelijk gesticht om dienst te doen als hoofdstad van Japan. Van 710 tot 784 was dit het ook, al het het toen nog de naam Heijō. 

Nu zie je dit nog goed terug. Het keizerlijke paleis, de vele boedistische tempels en shintoschrijnen laten de oude grandeur nog zien. Vele staan op de werelderfgoed. Een andere bekend fenomeen uit deze stad zijn de sikaherten die vrij door de stad rondlopen. Ze worden gezien als boodschappers van de goden en zijn daarom heilige dieren. Er lopen er ongeveer 1200 rond. 

Vandaag zijn we naar een pretpark geweest. We zijn naar Universal studio's in Osaka geweest. Het park is goed en makkelijk bereikbaar en ook hier weer zie je hoe georganiseerd de Jappaners zijn. Het was echt heel erg druk en toch liep alles soepel en wacht iedereen netjes op zijn beurt. Verder ook hier geen propje op de grond te vinden, ookal is overal eten en drinken te koop.

Zelf vonden we het park helaas een beetje tegenvallen. Temeer omdat de toegang tot Mario world voor de gehele dag vol was. En daarnaast de 4D shows van Shrek en Sesamstraat vervangen zijn door minder bekende shows. Wel hebben we een spectaculaire show gezien gebaseerd op de film Waterworld. Beelden hiervan zijn te zien in onderstaande compilatie. Hierna liepen Juressic Park binnen en zijn we na wat gegeten te hebben The Ride in geweest. Hierbij gingen we in een boodje door het Juressic Park heen nadat de dinosauriërs ontsnapt waren. De rit eindige met een goede splash. Een aangename verkoeling bij ruim 20°.

De details in het park zijn overigens prachtig. Je waant je echt in het Juressic Park en even verderop in New York. Ook hebben we Snoopey nog mogen ontmoeten en zagen we wat Minions uit het raam klimmen. Aan het eind van de middag vonden we het wel mooi geweest en hebben we de trein terug naar het hotel gepakt. 

Onderstaande foto's en filmpjes zijn met de telefoon gemaakt. 

Het is weer tijd om verder te reizen

Dus de koffers pakken en uitchecken. We gaan zo'n 80 kilometer verder naar Kyoto toe. Deze stad kent ongeveer 1,5 miljoen inwoners en is dan ook een aardig drukke bedoeling. Aangekomen in Kyoto laten we de koffers achter in een kluisje op het metrostation en pakken we de bus. De bus brengt ons naar het bamboe bos. Dit is een natuurlijk gegroeid bos, van hoe kan het ook anders, bamboe. Dit is toch wel uniek om te zien.

Nadat we door het bos heen waren kwamen we in een oudje Japanse wijk. Een van de bewoners serveerde koffie in de voortuin. Daar hebben we gretig gebruik van gemaakt. Even verderop hadden we twee keuzes, rechtdoor lopen of rechtsaf. Linda wilde kraag rechtsaf, want daar was het rustiger. Dus wij die route volgen. Onderweg de nodige bloesems en historische bouwwerken mogen aanschouwen. Totdat we ineens een helling op moesten en we ineens in de berger rondom Kyoto liepen. Hier waren we niet helemaal op voorbereid en ondanks de fysieke inspanning konden we genieten van de omgeving.

Opeens kwamen we een verlaten stationnetje tegen. Dus ik wilde daar de trein pakken en volgens Linda zou hier niets meer rijden. Ik zet nog geen voet op het perron of er komt een treintje aan. Bleek dit een speciale touristen trein te zijn en deze zat helaas al vol. We moesten nog een kwartiertje verder lopen naar het "echte" station. Midden tussen twee bergtunnels lag hier ineens een station. Naast een kaartjes automaat stond hier ook een automaat met drinken. Die cola heeft nog nooit zo lekker geproefd! Deze trein bracht ons uiteindelijk naar het hoofdstation van Kyoto. Hiervandaan was het nog 2 kilometer lopen naar het metrostation waar de koffers lagen.

We hebben dit uiteindelijk gelopen en hebben daarna aan een welverdiende maaltijd gezet. Een rijst omelet met Waygu beef. Wat een sensatie is dat en dan ben ik niet eens een liefhebber van biefstuk. Het smolt op je tong. Hierna de koffers pakken en de bus naar het hotel opzoeken. Eenmaal bij het hotel kwam nog een verrassing. Dit bleek een 18+ hotel te zijn 🫣. Gelukkig is het maar voor twee nachten. Na 17,5 kilometer in de beentjes was ik eigenlijk wel blij met elk bed.... 

Na de wandeling aan de randen van Kyoto gisteren, houden we het vandaag wat meer in het centrum. Eerst met de bus naar het centrum en al snel waren we bij de Kiyomizu-dera, de eerste tempel van vandaag. Ook hier zie je de eerste bloesem uitkomen en dat levert mooie plaatjes op. Deze tempel komt overigens uit de 8e eeuw. Intussen hadden we aardig wat trek gekregen dus trokken we een restaurantje binnen. Daar hadden we de keus laten vallen op de Tamejiro's Chicken Ramen met Black soy sauce. Het was een flinke kom, maar wat was die lekker zeg. We konden er weer even tegen. Dat is maar goed ook want we hebben nog wat op het programma staan.

Na de Kiyomizu-dera liepen we verder naar de Hōkan-ji Temple. Dit is eigenlijk meer een Pagoda. Waarna we via de Yasaka Shrine in het Maruyama Park uitkwamen. Dit is het oudste park van Kyoto en staat bekend om zijn kersenbloesems. Helaas waren deze pas sporadisch uitgekomen, wel zag je al veel knopjes zitten. Dus over enkele dagen kunnen we denk ik van de volle glorie genieten. Uiteindelijk kwam we uit bij Chion-in in Higashiyama-ku. Dit is het hoofdkwartier van de Jōdo-shū opgericht door Hōnen. Een prachtig complex met verschillende tempels en mausoleum.

Vandaaruit zijn we terug gelopen naar het centrum om nog even een bakje koffie te doen. Na de koffie zijn we verder gelopen naar het station van Kyoto om daar de trein te pakken. Deze bracht ons bij Kura sushi. Hier hebben we heerlijke sushi gegeten die op een lopende band langs komt. Per bordje reken je af. Ook kan je via een tablet nog iets bestellen wat je toevallig niet langs hebt zien komen of mis hebt gekregen. Net als je drinken komt dit op een aparte band naar je tafeltje. Ook de aankomst en het afrekenen gaat vol automatisch en je spreekt dus eigenlijk niemand en je eet heerlijke sushi. Een bijzondere en heerlijke gewaarwording. Als toetje kozen we beide voor een pannenkoekje met banaan en slagroom. En ook dit kwam op de band naar het tafeltje.

Na vandaag ook weer 15 kilometer gelopen te hebben, hadden we dit wel verdiend. En ja deze sushi was nog beter dan die van de week uit de supermarkt.