Er staat weer een mooie reis op het programma. Via Guangzhou vlieg ik naar Melbourne. Hier zal ik een paar dagen acclimatiseren en vervolgens doorvliegen naar Gold coast om daar aan mijn roadtrip te gaan beginnen. Onderstaande route heb ik uitgedacht, afhankelijk van de bosbranden zal ik hierop moeten anticiperen. De geplande route is ruim 3100 km in bijna 3 wekend tijd. Aangezien ik ook een aantal dagen in Brisbane, Sydney en Canberra verblijf, blijven er 11 reisdagen over met gemiddeld een kleine 300 kilometer per dag.

Uiteraard zal ik jullie weer proberen zoveel als mogelijk op de hoogte te houden van al mijn belevenissen.

Na als een blok te hebben geslapen moest ik vanmorgen eerst nog een technische uitdaging oplossen. Mijn wereldstekker paste niet goed in het stopcontact met als resultaat geen stroom. De oorzaak hiervan is een kleine aan/uit schakelaar die boven het stopcontact zit waardoor het blokje er niet goed in past. Niet echt handig dus eerst maar opzoek naar wat uiteindelijk een usb oplader is geworden. Die komt de komende 3 weken vast nog wel meer van pas. 

Vanmorgen was het overigens nog best fris, met zo'n 15° en een stevig briesje kon de korte broek nog even in de koffer blijven. In de loop van de dag was het in het zonnetje als je uit de wind zat wel genieten. Goed weer dus om vandaag lekker op de voetjes Melbourne verkennen. Het centrum is niet heel erg groot dus goed te doen. En ook de gratis tram bied een goed alternatief. Leuk om te zien zijn de speciale brievenbussen voor de kerstman. Toch handig als je niet weet waar de woont, maar wel je verlanglijstje wilt opsturen. En dat anno 2019 in het email tijdperk. 

Uiteindelijk hakte de jetlag er nog wel aardig in dus even wat uitgerust km vervolgens 's avonds een paar uur, gewapend met camera en statief, op pad te gaan. Al met al bijna 17 km gelopen vandaag, gelukkig mag het resultaat er zijn... 

Na een korte nacht was ik al vroeg wakker om op deze maandagochtend de formule 1 race te kijken. Helaas bleek dat ondanks mijn F1 TV abonnement niet mogelijk. Zoals te doen gebruikelijk als ik in het buitenland ben won Max de wedstrijd. Misschien moet ik er eens op inzetten 🤔 Het niet kunnen kijken gaf me wel de mogelijkheid me nog even om te draaien en een paar uurtjes slaap te pakken. 

Geheel toepasselijk staat vandaag het Olympisch Park van Melbourne op het programma. Dit park is aangelegd voor de Olympische Spelen van 1956. Tegenwoordig beter bekend vanwege de Australian Open die hier jaarlijks plaats vindt. Voordat ik daar kom eerst een bezoek aan de Melbourne Cricket Ground. Hier is ook het National Sports museum die ik als groot sport liefhebber wilde bezoeken echter was deze vanwege verbouwing tot februari 2020 gesloten. In de plaats daarvan een tour door het cricket stadion gemaakt. Hoewel ik totaal niets met deze sport heb en ook echt niet zou weten hoe het werkt is deze sport hier erg populair. Indrukwekkend om te zien hoe groot het stadion is en hoe basic de faciliteiten voor de sporters zijn, zeker in vergelijking met enkele voetbal stadions die ik in het verleden bezocht heb. 

Na eerst nog lekker een bakkie koffie gedaan te hebben was het tijd om het spoor over te steken naar de bekende Rod Laver Arena. Mooi om te zien hoe hier de voorbereidingen voor de komende Australian Open over een paar weken in volle gang zijn. Zo wordt er druk gewerkt aan de tribunes op court 3 en aan de overige banen hier op Melbourne Park. Op court 2 vond er een fotoshoot plaats. Na snel een paar foto's gemaakt te hebben werd ik door een beveiliger weg gestuurd en moest ik de foto's verwijderen. Gelukkig heb ik 2 geheugenkaarten en worden ze automatisch naar mijn telefoon gekopieerd 🤐 In gesprek met deze beveiliger bleek dat ze bezig waren om de foto's te nemen welke gebruikt gaan worden rondom AO2020 zoals ze het hier noemen. 3 tennissers, 2 fotograven, 1 regisseur, 1 assistent en nog een ballen meisje waren hiervoor allemaal in de weer. En dan natuurlijk nog de beveiliger, het mag wat kosten...

Heerlijk om zo even de tijd te doden aangezien ik een uurtje moest wachten totdat de volgende tour zou beginnen en ik het stadion ook van binnen kon bekijken. Het weer is trouwens ook stukken beter dan gisteren met zo'n 30° is het prima toeven hier. Succes met krabben van de vooruit zou ik zeggen 😎 Eenmaal de tour begonnen kreeg ik een uniek kijkje achter de schermen van zowel de Rod Laver als de Marget Court Arena. Beide zijn nog druk in voorbereiding op het tournooi. Bizar om te horen is dat alle velden elk jaar voor het tournooi worden gerenoveerd voor ongeveer $A 3.000 per stuk. Vandaar dat het er altijd zo prachtig blauw uitziet. Je ziet ook gelijk het verschil in luxe ten opzichte van het eerdere bezochte stadion vandaag.

De andere grote sport locatie, het formule 1 circuit Albert Park, staat later deze reis op het programma. Als ik over drie weken weer terug in Melbourne ben. 

Het is alweer tijd om de koffer ik te pakken en uit te checken in Melbourne. Na eerst nog even een wandeling door de stad gemaakt te hebben gaat voor mijn gevoel de reis nu pas echt beginnen. Voordat het zover is eerst nog even de bus naar het vliegveld en daar het vliegtuig pakken naar Gold Coast. Toch alleen al een prachtige naam. Bij het ophalen van de huurauto hadden ze mijn klasse al niet meer dus kreeg een SUV mee. Moet je al links rijden en dan ook nog in zo'n grote bak.

Over links rijden gesproken. Hier keek ik toch wel best tegen op. Zag mezelf al frontaal tegen iemand aan rijden omdat ik automatisch rechts zou gaan rijden. En toch viel het me mee, alleen de eerste rotonde was even 3x kijken van wat is hier nu de bedoeling. Het rijden opzichzelf ging dus wel, het scheelt ook dat het niet zo druk is hier natuurlijk. Het rechts zitten in de auto is een veel groter ongemak. Nu is dit gelukkig een automaat dus hoef ik niet met links te schakelen, dat scheelt al een boel. Stel je eens voor dat je in de auto zit en je binnenspiegel zit links, een rare gewaarwording. Vervolgens wil je richting aangeven en staan op je ruitenwissers aan. Huh.... Oké je knipperlicht zit dus ook aan de andere kant. Het zijn kleine dingen waarbij je nu ineens merkt hoeveel je op routine rijdt. Bij het wisselen van rijstrook gaf ik dus ook nog regelmatig mijn richting aan met de ruitenwissers 🤣🤣🤣

Uiteindelijk na ruim 100 km veilig aangekomen in het gehuurde appartement in Brisbane. Nog even snel eten scoren en slapen want het was inmiddels al aardig laat geworden. Overigens is het een prachtig appartement op de 20e verdieping. Aangezien ik verder geen foto's heb gemaakt voeg ik de foto's hiervan vandaag bij. 

Aangezien ik gisteren aardig vermoeid was heb ik vannacht als een blok geslapen. Eenmaal gedoucht moest ik eerst wat boodschappen doen om een ontbijt te kunnen maken. Dat is dan weer het nadeel van een appartement huren. Gelukkig was er een kleine supermarkt in het winkelcentrum bij het station om de hoek die vroeg open was. Hierdoor stond ik al snel een eitje te bakken terwijl het Nederlands elftal de vloer aanveegde met de tegenstander. Na het ontbijt even kort de route uitgestippeld om de stad in te gaan. Allereerst terug naar het station om te trein voor een halte te pakken naar het centrum.

In het centrum voelde je de warmte al snel stijgen en heb ik heerlijk gewandeld met onderweg uiteraard een stop voor een kopje koffie. Wat makkelijk is dat er overal warertappunten zijn om je flesje bij te vullen. Geen overbodige luxe aangezien het inmiddels 36° was. Na het eerste deel gehad te hebben en ook wel aardig afgedwaald te zijn was ik bij de Brisbane River. Omdat mijn kaartje van de trein nog geldig was heb ik daar de Ferry gepakt via de overkant naar iets verderop de oever. Dit gaf gelijk een mooie gelegenheid om de skyline vast te leggen. Weer terug in het centrum ben ik langzaam afgezakt naar Fortitude Valley waar mijn appartement lag.

Bijna 10 km had ik gelopen vandaag en om af te koelen ben ik lekker nog even een stukje gaan zwemmen. Dat is echt wel genieten terwijl je langzaam de zon onder ziet gaan. Na deze verkwikkende namiddag ben ik nog even het naast gelegen Chinatown ingegaan om even wat lekker te eten. Ik kan je zeggen de Chinezen hebben weer prima gekookt 👌

Je maakt van te voren een goede en uitgedachte reisplanning en toch zal je je altijd moeten aanpassen. Zo had ik twee dagen uitgetrokken voor Brisbane echter stond er na gisteren niets meer op het lijstje. Dus het reserve lijstje erbij gepakt en nog een stuk noordelijker gereden om daar Old Petrie Town te bezoeken en op de weg terug Redcliff. Het eerste genoemde is een oud stadje dat in zo goed als oorspronkelijke staat bewaard is gebleven. Super leuk om doorheen te wandelen en ook erg fotogeniek. Op zondag zijn hier allerlei musea open en wordt er markt gehouden. Hierdoor was het vandaag erg rustig en kon ik op mijn gemakje foto's maken.

Redcliff is een kustdorpje zoals waarschijnlijk vele andere. Het unieke aan dit dorpje is het straatje dat ze helemaal aan de Bee Gees hebben gewijd. Een ware verering van deze muzikanten waarbij uiteraard de muziek in dit straatje te beluisteren is. Overigens gaat het links rijden met het stuur rechts een stuk beter. Eenmaal weer terug in het appartement heb ik lekker nog even een duik genomen in het zwembad en heb ik de Lonely Planet van vorige maand gelezen. Hier was ik nog niet aan toegekomen en ja je moet tenslotte ideeën houden voor volgende reizen 😇

Als afsluiting ben ik 's avonds nog naar Kangeroo point gereden in Brisbane om daar de prachtige skyline vast te leggen. 

Tijd om Brisbane achter me te laten en via een aantal etappes richting Sydney te gaan rijden. Dit is helaas het gebied waar momenteel veel bosbranden heersen dus ik hou de media goed in de gaten. Er is zelfs een speciale app die alle branden en de status ervan op de kaart laat zien, super handig. Mijn route van vandaag liep vrij langs de kust en zou brand vrij moeten zijn.

De eerste stop vandaag was Surfers Paradise, vanwege een soort spring break was het er super druk en gezellig. Na wat foto's op het strand te hebben genomen ben ik opgestegen naar 270 meter hoogte om daar met het uitzicht over de stad een lekker bakkie te doen. Even verderop ligt Burleigh Heads waar het Burleigh Head national park zich bevind. Een originele naam ook wel... Daar heb ik een aardige wandeling gemaakt om de beentjes even te strekken, waarbij je getrakteerd wordt op prachtige uitzichten op de ocean. na nog even gestopt te zijn bij Snapper Rocks is het nog een goed uur rijden naar Byron Bay de eindbestemming vandaag. In dit dorpje bevind zich het meest oostelijke punt van Australië. Uiteraard laat hier een vuurtoren zijn licht schijnen

Al met al heb ik in 4 uur, over binnendoor weggetjes, zo'n 200km gereden. En daarnaast nog ruim 11km gelopen. Dus ik hou het kort vandaag en zou zeggen geniet van de foto's. Dat heb ik vandaag ook gedaan. 

De rit van gisteren was nog maar een opwarmertje tenopzichte met die van vandaag. Gelukkig heeft de brandweer een van de natuurbranden in bedwang kunnen krijgen zodat de A1 weer toegankelijk is. Anders had ik ruim 5 uur moeten omrijden aangezien de normale omleiding al dicht was vanwege de branden. Het was echt heel indrukwekkend om over die route te rijden. Je zag de rook nog van afgefikte bomen afkomen en op sommige delen ging je letterlijk door de rook heen. En dan opeens zie je in de verte een dikke rookkolom en dan realiseer je je ineens dat de strijd nog lang niet gestreden is. Op het nieuws zie je dat blusvliegtuigen een roze sprak droppen met daarin een soort anti brand vloeistof. Het is echt raar om dan ineens die roze bomen en een stuk roze weg te zien.

Na dit indrukwekkende stuk van deze rit was ik aangekomen in Yamba. Tijd om even te tanken en voor een bakje koffie want ik ben toch wel nieuwsgierig naar de beelden van deze rit. Na de koffie ging de reis weer verder. Onderweg triggerde iets me om te stoppen in het dorpje Ulmarra. Het dorpje was gehuld in rook en de geur zou ik beschrijven alsof het hele dorp de open haard aan heeft en flink aan het stoken is. Heel bijzonder om dit te zien, te voelen en te ruiken in dit oude dorpje. Weer een stukje verder was de geplande tussenstop in Grafton. Dit dorpje is vernoemd naar een oud minister president van het Verenigd Koninkrijk. 

Coffs Harbour was het geplande eindstation voor vandaag. Na genoten te hebben van de prachtige vergezichten en uitgewaaid te hebben op de break wall was het pas 15.00 uur. Hierop heb ik besloten nog een stuk door te rijden. Met nog korte stop in Urunga, waar een soort Wadden achtig gebied is, ben ik doorgereden naar Port Macquarie. De kilometerteller geeft aan dat ik er bijna 450 op heb zitten vandaag en dat vind ik wel weer mooi geweest. Nog even genieten van een fish and chips in de haven en dan lekker mijn hotel en bedje opzoeken. Morgen weer een dag, dan hoop ik in Sydney aan te komen.

Toen ik vanmorgen al vroeg buiten kwam rook het al naar een grote bbqe. Dat valt niet mee op je nuchtere maag. Na het ontbijt checkte ik al vroeg uit want had een lange rit voor de boeg. Omdat ik gisteren al wat meer kilometers had gemaakt dan gepland kon ik vandaag een mooie trip maken door de "outback". Na 50km liet ik de Pacific highway achter me en trok het achterland in. Dit zal uiteindelijk resulteren in een prachtige rit door bergen over grind weggetjes met wilde koeien op de weg en zelfs een walabi die me verschrikt aankeek. Na bijna 2 uur en 100km verder kwam ik weer in de bewoonde wereld. Gelijk de tank maar even vol gegooid want de afgelopen 2 uur ben ik geen tankstation tegen gekomen.

Na getankt te hebben in Gloucester vervolgde ik de rit naar Port Stephens. Daarheen onderweg kwam ik door het fotogenieke Stroud. Aangezien ik inmiddels 3 uur onderweg was een mooi moment op de auto aan de kant te zetten en de beentjes te strekken in dit dorpje. In de oude rechtbank is een museumpje gevestigd en de beste vrijwilliger wist me de gehele geschiedenis van het ontstaan van dit dorpje te vertellen. Dat ga ik hier niet allemaal opschrijven dus als je het ook wilt weten kijk je maar op Wikipedia 😜. En voor de rest spreken de foto's voor zich. Na deze stop dus eigenlijk doorgereden naar Port Stephens alwaar de visser net hun vangst aan het fileren waren. Angstvallig in de gaten gehouden door de Australische pelikanen die met de restjes aan de haal gingen. Daarvandaan vrij snel door naar Newcastle airport. Niet om te vliegen, ook niet om te werken, maar om Fighter World te bezoeken. Een leuk klein museum over de Australische RAAF.

Na het museumbezoek in het naast gelegen café even aan de koffie en wat eten want sinds het ontbijt had ik niet veel meer op. Inmiddels was het half vier en wilde ik eigenlijk nog het stadje Newcastle bezoeken. Op de radio hoorde ik echter steeds verslag van de Newcastle 500 dus in gesprek met de serveerster bleek de halve stad afgesloten te zijn voor deze race en de rest van de stad stond muurvast. Opzich leuk alleen daar kwam ik niet voor en aangezien Sydney nog 180km en zin 2,5 uur rijden was heb ik besloten dit deel te skippen. Dus rechtsaf de motorway op en op naar Sydney. Uiteindelijk heb ik vandaag 7,5 uur gereden en daarin ruim 500km afgelegd. 

Goed vandaag dus Sydney. Om in het centrum te komen moest ik een paar minuutjes met de trein. Ik dacht dat ik mijn ov kaart uit Melbourne wel kon gebruiken, maar dat is niet zo. Met een nieuwe OV kaart van Sydney op zak kon ik dus de trein in. Dat ging verder allemaal snel en soepel. Eenmaal in het centrum van Sydney vandaag te voet door Darling Harbour gegaan.

Onderweg genoten van een heerlijke koffie. Bij de koffie had ik een aangenaam gesprek met een lokale ondernemer die in de reisbranche zit dus we hebben veel ervaringen kunnen uitwisselen. Momenteel regent het flink, wat goed is tegen de bosbranden, echter de bliksem die erbij komt zorgt juist weer voor nieuwe brandhaarden begrijp ik van de berichtgeving op Twitter. Ik blijf lekker binnen en ga een beetje Netflixen. 

Vandaag eerst maar eens een beetje uitgeslapen. In hoeverre ik uit kan slapen natuurlijk. Verder staat vandaag het Sydney Olympic Park op het programma. Vanaf mijn appartement is dat eerst nog een klein uurtje met de trein. En daar betaal je dan iets meer dan 2€ voor, dat is nog een het openbaar vervoer promoten. Aangezien ik een groot fan ben van de Olympische Spelen vind ik het altijd prachtig om op dit soort historische grond te lopen. Daarnaast waren de Spelen van Sydney een van de beste voor Nederland, alweer 19 jaar geleden. Na een rondje op het park gelopen te hebben en genoten te hebben van een bakkie bij The coffee club was het tijd om verder te gaan.

Via het centrum reisde ik af naar de kust om daar het beroemde Bondi Beach te bezoeken. Dit strand ligt nog ongeveer 20km vanaf het centrum, vanaf waar ik me bevond was het nog 1,5 uur met de trein en nog een stukje met de bus. Je moet er wat voor over hebben. Eenmaal daar uitgestapt bij Bondi Beach South en lekker de schoenen uit en door de branding naar het noorden gelopen. Heerlijk dat koele water aan je voeten terwijl het 35° is. Met die hitte had ik ook wel trek in een ijsje. Bijzondere bij deze ijssalon was dat je eerst een theelepeltje van elke smaak te proeven krijgt. Dat zijn wel meer dan 20 😱 smaken en ze zijn allemaal even lekker dus dan weet je nog niet wat je kiezen moet. Wel een hele belevenis. Na het lekkere ijsje was het tijd om terug te gaan naar het appartement om me te douche en om te kleden. Vanavond ben ik uitgenodigd voor een Aussie bbqe 😎

Vandaag het meest bekende deel van Sydney bezocht. Het gedeelte rond Circular Quay waar ondermeer The Rock, The Sydney Harbour Bridge en natuurlijk het beroemde Opera House zich bevinden. Je kunt ook vele rondvaarten doen door de haven, deze kosten meestal al snel $A 30. Dit terwijl er ook gewoon openbaar vervoer ferrys rondvaren. Dus ja die optie heb ik gekozen, want het maximale tarief in het ov per dag is $A 16. Snel verdiend 🤑 en misschien nog wel veel leuker. De foto's spreken verder denk ik wel voor zich. Ze hebben hier overigens de kerstboom al opgezet, zonder sneeuw uiteraard want die smelt als sneeuw voor de zon.... 

Van een goede vriend kreeg ik de tip om de Blue Mountains te bezoeken. Dus vandaag hiervoor tijd ingeruimd en na enkele dagen met de trein te zijn gereisd, nu weer achter het stuur gekropen om landinwaarts te gaan op de Great Western Highway. Als je die naam zo leest verwacht je paarden, saloons en cowboys, kan je zeggen dat ik dat niet gezien heb wel weer prachtige omgeving. De Blue Mountains deden hun naam vandaag echter ook eer aan, het stond blauw van de rook door een bosbrand die er gaande is. Zoals je op de foto's kunt zien komen er dikke rookpluimen uit het bos en vliegen de helikopters af en aan met water. Hopelijk krijgen ze het snel onder controle.

Zelf ben ik eerst naar het Sublime Point Lookout gereden. Daar werd ik al getrakteerd op prachtige vergezichten. Vervolgens via The Greater Blue Mountains Drive verder gereden naar Echo Point waar zich de Three Sisters zich bevinden. De zussen hebben zelfs namen gekregen Meehni (922 m), Wimlah (918 m) en Gunnedoo (906 m). Weten we dat ook weer. 

Vandaag is het tijd om het prachtige Sydney weer achter me te laten en verder te gaan met mijn roadtrip. Ik ga nu het binnenland in naar Canberra met onderweg een aantal stops in kleine dorpjes voor koffie en lunch om uiteindelijk na 5 uur rijden in Canberra in te komen. Alwaar ik na het inchecken lekker een duik heb genomen in het zwembad. Dus geen foto's vandaag. 

Het is op deze zaterdag duidelijk te merken dat het weekend is. Het lijkt wel uitgestorven in de hoofdstad. Dat geeft mij mooi de mogelijkheid op het gemakje de stad te verkennen. Als eerste staat het oude parlement op het programma. Dit is tegenwoordig een museum die je een kijkje geeft achter de schermen van de Australische politiek. Leuk om plaats te kunnen nemen de raadzalen en de oude kamer van de minister president te bezoeken. 

Na het oude parlement ben ik doorgelopen naar het nieuwe / huidige parlement dat verder heuvel op staat. Vandaaruit heb je ook een prachtig uitzicht op de stad en het oude parlement. In het nieuwe parlement zag je wel duidelijk de modernisering en kon je ook het dak op voor uitzicht over de stad. Super gaaf. 

Daarna een stukje doorgereden naar het War Memorial. Dat is iets waarbij ze groot uitpakken. Een hele laan met allerlei monumenten voor de verschillende oorlogen en ook voor de verschillende leger onderdelen. En dan bovenaan een ode aan alle gevallen slachtoffers. Erg indrukwekkend kan ik je zeggen. 

En na het eten was het tijd voor nog een rondje foto's. Mooiste was toen ik terug was bij het war memorial ik ineens achter me geritsel hoor. Loopt er opeens een groepje wallabies. Dus snel mijn camera gedraaid en een foto geschoten. En weg waren ze weer. Mijn slechtste foto ooit volgens mij, ze staan er wel weer op dan. Valt ook niet mee in het donker. 

Het is alweer december, wat vliegt de tijd toch. En wat is het heerlijk om gewoon nog met 35° in korte broek te kunnen lopen 😎 Op deze zonnige zondag ben ik eerst naar de Royal Australian Mint gegaan. Hier maken ze muntjes voor onder andere Australië. Een uniek kijkje achter de schermen hoe deze muntjes ontwikkeld en daarna gemaakt worden. En ze hebben in het museum ook nog enkele interessante exemplaren hangen. En ze hebben hier ook de medailles voor de Olympische Spelen van 2000 gemaakt. 

Daarna was het nog tijd voor wat sightseeing in en rond Canberra 

Na een mooi weekend in Canberra is het tijd om weer verder te reizen. Falls Creek is het eindstation voor vandaag. Echter dat is nog zo'n kleine 500 kilometer verder. Met 2 tussenstops hoop ik er weer een mooie rit van te maken. De eerste stop is na een kleine 2 uur rijden bij de rustplaats "Dog on the tuckerbox" in Gundagai. Dit dorpje staat bekend om zijn historische bruggen. Zoals je op de foto's kunt zien zijn ze inderdaad historisch en inmiddels niet meer voor het publiek toegankelijk. Na snel een bakkie gescoord te hebben voor onderweg rij ik zo'n 1,5 uur verder naar Holbrook. In dit dorpje ligt een heuse onderzeeër. De voormalige HMAS Otway welke van 1968 tot 1994 dienst gedaan heeft bij de Australische marine. 

Na deze stops was het nog 2,5 uur rijden naar mijn eindbestemming hoog in de bergen. Het dorpje Falls Creek ligt op 1525 meter hoogte en mijn slaapplaats voor vannacht op 1700 meter. Dit gebied wordt ook wel de Australische Alpen genoemt en kent het grootste gedeelte van het jaar sneeuw. Zelfs vandaag is er nog een vers pak gevallen. Dat werd snel mijn korte broek vervangen voor een lange in mijn kamer. 

Wakker worden in complete stilte in een leeg hotel in een bijna verlaten dorp. Terwijl de sneeuw gestaag valt en het enige geluid wat je hoort is een pak sneeuw dat van het dak afvalt. Op het gemakje ontbijten met uitzicht over een witte wereld om daarna mijn spullen weer te pakken en naar de auto te glibberen. Ultiem genieten, wat hou ik toch van sneeuw. Vanuit dit idyllische skioord is het 45 minuten afdalen tot het dorpje aan de voet van deze berg. Het dorpje heeft een toepasselijke naam Mt Beauty. Eenmaal beneden is het nog vijf kwartier rijden door de Happy Valley naar de motorway. Voordat ik de snelweg op draai eerst nog een korte stop in Glenrowan. Heb er tenslotte al twee uur opzitten en ben ook wel toe aan koffie. Met een warme verse bak koffie snel de auto weer in en de motorway op naar de volgende stop Euroa zo'n drie kwartier verder. Euroa is wederom een klein historisch dorpje en een prima plek om de lunch te nuttigen.

Na de lunch snel door naar de volgende tussenstop Seymour waar ze een hele straat hebben ingericht ter ere van de Vietnam veteranen. Erg indrukwekkend om te zien hoe ze deze veteranen eren en de slachtoffers herdenken. Na een korte wandeling door deze straat is het tijd voor het laatste deel van deze etappe een lange rit voorbij Melbourne naar Geelong. Hoe dichter ik bij Melbourne kom, hoe meer je dit merkt op de weg. Waar ik vanmorgen het aantal mensen dat ik in de eerste twee uur tegen kwam op twee handen kon tellen, is het nu aansluiten in de file. Na totaal ruim vijfenhalf uur rijden en een dikke 450 km weer te hebben afgelegd ben ik in Geelong. De uitvalsbasis voor twee nachten. 

Vandaag heb ik een "rustdag" gepland voordat ik morgen de Great ocean road op ga. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik helemaal niets doe. Dus na het uitslapen op naar Queenscliff. Een leuk maritiem kustdorpje en een stukje verderop heb ik nog Point Lonsdale bezocht. Hierna was het weer tijd om rustig terug te rijden naar Geelong. Met de vandaag gereden 100km zit ik deze reis op 3.000 gereden kilometers. Wat gaat dat ongemerkt verschrikkelijk hard. Aan de andere kant ben ik natuurlijk ook al dik 2 weken onderweg en bijna aan het eind van mijn reis. 

Gisteren sprak ik George bij de toerist information. Ik was er eigenlijk om een kaart of iets te halen van de Great Ocean Road, maar raakte met hem aan de praat. Voordat ik het wist kreeg ik koffie en zaten we een uur te praten. Uiteindelijk kreeg ik toch de kaart en vroeg die me naar mijn plannen voor dit deel van de reis. Hieruit bleek al snel dat mijn plannen vrij ambitieus waren. Volgens George had ik hier drie dagen voor moeten uitrekken in plaats van twee. Vooral vandaag was te lang naar zijn menig. Hmmm oké wat nu. De overnachting had ik van de week geboekt en betaald en was niet annuleerbaar. Nou ja we zien wel. Uiteindelijk was ik vanmorgen vroeg wakker dus lekker eruit, douche en de koffers in de auto waardoor ik rond 6 uur weg reed uit Geelong. Hierdoor was ik tegen half 7 bij Torquay om daar dan echt de B100 op te draaien, beter bekend als de Great Ocean Road. Uiteindelijk zal ik 13 uur later bij mijn volgende geboekte overnachting arriveren.

Kortom een hele dag waarbij ik relatief weinig kilometers heb gereden. Zo'n 260 in maar liefst vijfenhalf uur tijd. Deze weg is dan ook echt sturen en regelmatig zie je borden langs de kant waarop aangegeven wordt dat de komende 10km erg bochtig is. Kan je zeggen het was een hele uitdaging, maar ZO SUPER GAAF. Wat heb ik genoten vandaag. De vele uitzichten, de prachtige route en dan natuurlijke de touristische highlights zoals The twelve Apostles, The London Bridge, Sheouk Falls, Cape Otway, Loch and Gorge en ga zo maar verder. Ik kan er nog zoveel over vertellen, geniet lekker van de foto's zou ik zeggen. 

Vannacht heb ik op een camping in Peterborough geslapen. Dit dorpje is wel het einde van de great ocean road ondanks dat die nog een kilometer of 40 doorgaat. Alle highlights heb ik al gepasseerd. Wat is het heerlijk om te slapen met op de achtergrond het beuken van de golven op de kust. En dat gaat met flink wat geweld. Vandaag dus de laatste 40km van de great ocean road om vervolgens via Warrnambool en Port Fairy naar Portland te rijden. In Warrnambool is een historisch dorpje waar de locale Blacksmith me van een geweldige foto heeft voorzien 😊

Ook vandaag was ik weer betijds wakker en ben ik om kwart voor acht alweer begonnen aan de laatste etappe van deze roadtrip. Melbourne is het eindstation van vandaag en dan morgen alleen nog een klein stukje naar het vliegveld. De rit van vandaag is nog een kleine 500 km. Na een goed uur kom ik in het dropje Hamilton, toepasselijke naam voor vandaag, een mooi moment om even een ontbijt en uiteraard koffie te scoren. Beide zal ik overigens onderweg nuttigen tijdens de ruim twee uur durende rit naar Ballarat. In dit stadje hebben tijdens de Olympische Spelen van 1956 de roeiwedstrijden plaats gevonden en deze roeibaan wordt nog altijd actief gebruikt.

Na hier even rond gekeken te hebben en de beentjes gestrekt zijn is het tijd om weer verder te rijden. Na een kleine anderhalf uur kom ik aan op Albert Park. In dit park wordt jaarlijks de eerste race van het formule 1 seizoen gehouden. Het seizoen is net afgelopen en gaat hier over een maand of drie weer van start op het Albert Park Street Circuit, Melbourne. Verbazingwekkend om te zien hoe weinig er eigenlijk is. Buiten de pitstraat en hier en daar wat kerbstones wordt het hele circuit met tribunes en alle voorzieningen dus elk jaar opgebouwd en afgebroken. Het leuke daarvan is dat je nu over 98% van het circuit met je auto kunt rijden. Iets wat ik uiteraard gedaan heb, de dashcam hiervan volgt later, kan je wel vertellen dat ik dit zeker niet binnen de 2 minuten heb gedaan. Op deze zonnige zaterdag in december wordt er vooral veel gewandeld, gefiets, gevoetbald en uiteraard wordt er cricket gespeeld. Leuk om te zien was dat ze ook aan ijshockey deden. Huh hoe dan? Gewoon op het asfalt met inline skates.

Na het uitgebreide bezoek aan het circuit ben ik nog even langs de Shrine of Remembrance gegaan. Hier was ik drie weken geleden niet aan toe gekomen. Ook hier is het weer erg indrukwekkend hoe de Aussie's hun gevallen helden vereren. 

Dit is alweer het laatste verslag van deze reis. Wat is de tijd toch snel gegaan. Vooraf nog een heel avontuur nu terugblikkend een prachtige herinnering. Hoe je het ook bekijkt het is een reis om in te lijsten. Het zal wel weer raar zijn om straks gewoon weer rechts te rijden met de knipperlichten links. Of zou dit vanzelf gaan? 

Goed vandaag dus de laatste dag. Uitchecken in Melbourne en de laatste kilometers naar het vliegveld toe. Daar de auto weer inleveren waarmee ik de afgelopen weken 3878 kilometer heb afgelegd. En dan heb je nog maar een betrekkelijk klein deel van het land gezien. Echt bizar. Net als op de heenweg zal ik terug vliegen met een tussenstop in Guangzhou. In het vliegtuig heb ik nog twee filmpjes gemonteerd die ik met jullie wil delen. Een kort filmpje van wat indrukken langs de great ocean road en de wat langere is de dashcam versie. Hiermee hoop ik jullie nog wat indrukken mee te kunnen geven. 

Tot de volgende?